ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΝΑΝ... ΦΑΣΙΣΤΑ

                                                                                           ΕΛΕΝΗ ΚΑΠΩΝΗ Α2

        

Αγαπητέ  Έλληνα  Φασίστα...

Εσύ  κύριε  φασίστα  είσαι  αυτός  που  δεν  αποδέχεται  το καθετί  διαφορετικό,εσύ  είσαι  αυτός  που  φτύνεις  τον  γείτονα  επειδή  είναι  ξένος, εσύ είσαι  αυτός  που  δέρνει  τον  πρόσφυγα,  που  δέρνει  τον  μετανάστη. 

Εσύ  λοιπόν,  ξέρεις  ποσά  νέα  παιδιά  Ελληνόπουλα   αναγκάζονται  να  αφήσουν  την  Ελλάδα  και  να  ζήσουν  στο  εξωτερικό  λόγω  κρίσης,  λόγω  ανεργίας;  

Αν ήσουν   εσύ  ένα  από  αυτά  τα  παιδιά , η  αν  ήταν  το  παιδί  σου  δεν  θα σε  διέλυε  αν  βίωνες  ρατσιστικά  φαινόμενα   βίας;  Κι  αν  εσύ  γεννιόσουν με  κάποια αναπηρία;  δεν  θα  ήθελες  να  έχεις  την  ιδία   μεταχείριση που  έχουν  οι  υπόλοιποι  άνθρωποι  και  τις  ίδιες   ευκαιρίες  στην  δουλεία ,στη  μόρφωση,  στην  αγάπη;

  Κι αν  το  παιδί  ερωτευτεί  έναν  άνθρωπο  του  ιδίου  φύλλου  τι  πειράζει  ε;  τι  πειράζει  αν  είναι  ευτυχισμένο ;  αλλά να  φανταστώ  για σένα  θα  είναι  καλύτερο  να  του  πιπιλάς  τα  αυτιά  από  μικρή  ηλικία , ώστε  να  γίνει  και  αυτό  ομοφοβικό και αμόρφωτο  Γιατί   μορφωμένος  δεν  είναι  ο  άνθρωπος   που αριστεύει  στο  σχολειό,  μορφωμένος  είναι  αυτός  που είναι  ανοιχτόμυαλος,  ένας  άνθρωπος  που  έχοντας  γνώση τόσο  της  ιστορίας  το  τόπου  του  όσο  και  του  κόσμου όλου, που προσπαθεί  να  πάει  ένα  βήμα  μπροστά  όχι  να  γυρίσει  στον  μεσαίωνα,  ένας  άνθρωπος  που  δέχεται  όλες  τις  διαφορετικές  πλευρές  των  πραγμάτων, που  κάνει  τις  επιλογές  του  αλλά  σέβεται  και  τις  επιλογές  των  γύρω  του  και  είναι  έτοιμος  να  παλέψει  στο  πλάι  τους  εάν   αδικούνται,  και  κυρίως  ένας  άνθρωπος με  συναισθηματικό  βάθος , γιατί  μόνο  αν  αγαπάς  τον  κόσμο  στον  όποιο  ζεις  και  αυτούς   τους ανθρώπους  που  τον  απαρτίζουν  μπορείς  να  δεις  κατάματα  την  αδικία  που  υπάρχει,  τον  φόβο  ,την  απελπισία  και  να  παλέψεις  ενάντια   σε  αυτά,  αντί  να  γυρίσεις  την  πλάτη  σου  σφυρίζοντας   αδιάφορα   μόνο  και  μόνο  επειδή  έτσι  είσαι  βλαμμένος.

  Και  τέλος   κύριε  φασίστα  πως  θα  αντίκριζες  τους  παππούδες  σου,  τους  προγονούς  σου  που  πέθαναν /τραυματιστήκαν/βασανίστηκαν  πολεμώντας  τους  Γερμανούς  φασίστες  το  1940-1945,  εσύ  Έλληνα  φασίστα  που  στο  κέντρο  της  πρωτεύουσας  σου  πέθαναν  νέα  παιδιά  Ελληνόπουλα  τον  Νοέμβρη  του  1973 από το  όπλο  αυτή  τη  φορά,  όχι  Γερμανού  αλλά  Έλληνα  φασίστα,  εσύ  είσαι  αυτός  που  τώρα  προσβάλεις  αυτούς  τους  ανθρώπους  απαξιείς  για  αυτούς , ξεχνώντας  ότι  αν  δεν  γίνονταν  αυτοί  οι  αγώνες,  εσύ σήμερα  ίσως  να  μην  ήσουν  Ελεύθερος  Έλληνας  Πολίτης.  

Αυτή   είναι  η  εικόνα  ενός  πατριώτη;

                                                                  Με  σεβασμό

                                                                  Ελένη Καπώνη

H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ & ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ

                                    

                                                   Νίκος Ματσούκας Α3

Οι πρόγονοι των Κορεατών εξασκούσανε διαφορετικές τεχνικές με μορφή «αθλητικών δραστηριοτήτων» κατά την διάρκεια θρησκευτικών τελετών. 
Τελικά μετατράπηκαν σε ασκήσεις για να βελτιώσουν την υγεία ή τις πολεμικές συνήθειες. Βασική αρχή του Τάε Κουόν Ντο είναι η πειθαρχία και η αυτοσυγκέντρωση, οι οποίες βοηθούν το άτομο να αποδώσει σωματικά, γι' αυτό και καλλιεργούνται συνεχώς στην προπόνηση από αυτούς που ασκούν το άθλημα.

Αν και το Τάε Κουόν Ντο διδάσκει και τη χρήση των χεριών στη μάχη, τόσο ως μέσου άμυνας όσο και ως μέσου επίθεσης, εν τούτοις είναι μια πολεμική τέχνη που δίδει έμφαση στα λακτίσματα.

Οι αρχές του Τάε Κουόν Ντο, όπως τις κατέγραψε ο ιδρυτής του αθλήματος Στρατηγός Τσόι Χονγκ-χι μέσα στην Εγκυκλοπαίδεια του Τάε Κουόν Ντο που ο ίδιος έγραψε, είναι οι εξής:

·         Ευγένεια

·         Εντιμότητα

·         Επιμονή

·         Αυτοέλεγχος

·         Ακατάβλητο Πνεύμα

Η καταγωγή του Ταεκβοντό σ’ αυτή τη χώρα πηγαίνει πίσω στη δυναστεία Koguryo, που δημιουργήθηκε το έτος 37 π.χ. Μια μορφή πολεμικής τέχνης εξασκούνταν επίσης στη δυναστεία Sil-la (57 π.Χ.–936 μ.Χ. To Sil-la ήταν διάσημο για το Hwarang. Ο πολιτισμός και οι κορεάτικες πολεμικές τέχνες της περιόδου, εμπλουτίστηκαν με την επιρροή του Hwarang, μιας πολεμικής εκπαιδευτικής και κοινωνικής οργάνωσης για τους νεαρούς ευγενείς της Δυναστείας Sil-la. Στην συνέχεια κατά την περίοδο του KORYO και της δυναστείας YI, το Ταεκβοντό (που εκείνη την εποχή είχε άλλη μορφή, ήταν γνωστό ως “Subak”), εξασκούνταν όχι μόνο για την βελτίωση της φυσικής κατάστασης των ανθρώπων, αλλά και σαν πολεμική τέχνη μεγάλης αξίας

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ 

Από τις αρχές του 20ου αιώνα οι Κορεάτες εξασκούσαν την πολεμική τέχνη με την ονομασία «Tae Kyon». Το 1955 πήρε την σημερινή του ονομασία και εξελίχθηκε σε μια σύγχρονη Κορεάτικη τέχνη αυτοάμυνας που μετεξελίχθηκε σε Ολυμπιακό αγώνισμα.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 άρχισε να εξασκείται στην Ευρώπη και παρουσίασε αλματώδη ανάπτυξη. Δεν παρέμεινε στατικό στην μορφή του όπως άλλα παρεμφερή μαχητικά στυλ ή αγωνίσματα, αλλά παρουσίασε συνεχώς βελτιώσεις στην μέθοδο διδασκαλίας, στην προπονητική, στην τεχνική εκτέλεση, στον εμπλουτισμό των κινήσεων.
Από το 1973 που συστάθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ταεκβοντό (World Tae Kwon Do Federation) με έδρα την Σεούλ της Κορέας και διοργανώθηκε το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα αναπτύχθηκε και το αγωνιστικό Ταεκβοντό με το οποίο ασχολείται πλέον και η Αθλητική επιστήμη.

Περισσότερες από 190 χώρες στον κόσμο το αναγνώρισαν και το καλλιεργούν ως επίσημο άθλημα. 
Η μεγαλύτερη καταξίωση του Ταεκβοντό είναι ασφαλώς η συμμετοχή του ως αγώνισμα επίδειξης στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ το 1988 και στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Αποτέλεσμα αυτών ήταν να αναγνωρισθεί από την ΔΙΕΘΝΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ως επίσημο Ολυμπιακό αγώνισμα κατά την 103η Γενική Σύνοδο στο Παρίσι στις 4 Σεπτεμβρίου 1994. Από το 2000 εντάχθηκε στο επίσημο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων (Sydney).

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Το Ταεκβοντό ξεκίνησε στην Ελλάδα στην Αθήνα το 1969 και στην Θεσσαλονίκη το 1970. Αναπτύχθηκε με ατομική πρωτοβουλία και αργούς ρυθμούς στην δεκαετία του 1970. Τον Δεκέμβριο του 1979 αναγνωρίσθηκε ως επίσημο άθλημα από την Πολιτεία (Γ.Γ.Α.) και εντάχθηκε στην δύναμη του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. με μόλις 11 Σωματεία σε όλη την Ελλάδα. Η ανάπτυξη που ακολούθησε ήταν ραγδαία. Το 1987 τα Σωματεία ξεπέρασαν τα 40 και η Πολιτεία έκανε αποδεκτό το αίτημα να ιδρυθεί η 23η Ομοσπονδία, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ (ΕΛ.Ο.Τ.)

Η ΕΛ.Ο.Τ. ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα με αποτέλεσμα το άθλημα να αναπτυχθεί με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Τα ενεργά Σωματεία σήμερα ξεπερνούν τα 430 και λειτουργούν σε κάθε μακρινή γωνιά της Ελλάδας, ακόμη και σε χωριά ή σε μικρά νησιά. Η ΕΛ.ΟΤ. διαθέτει δύο Ενώσεις: την Ένωση Βορείου Ελλάδος και την Ένωση Νοτίου Ελλάδος.

Οι διεθνείς διακρίσεις αυξάνονται κάθε χρόνο σε αριθμό αλλά και σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, με αποκορύφωμα τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς αγώνες (2000, 2004, 2008). Το Ταεκβοντό είναι το μοναδικό άθλημα στην Ελλάδα το οποίο κατακτά ανελλιπώς Ολυμπιακά μετάλλια σε όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες από την πρώτη κιόλας συμμετοχή.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ-Τζέιμς Νάϊσμιθ

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ                                                                                                      Κωνσταντίνος Μουρτάς   Α3

  

           Ήταν ένα κρύο και βροχερό χειμωνιάτικο απόγευμα του 1891 όταν ο Καναδός Τζιμ Νέισμιθ, ο νεαρός γυμναστής του Κολεγίου Σπρίνκγφιλντ της Μασσαχουσέττης, καθόταν προβληματισμένος στο γραφείο του.

Σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα παχνίδι για να παίζουν οι μαθητές του σε κλειστό χώρο και ταυτόχρονα να είναι ενδιαφέρον και θεαματικό.Η ώρα περνούσε κι άρχισε ν' απογοητεύεται. "Άδικα πονοκεφαλιάζω", είπε και εκνευρισμένος πέταξε στο καλάθι των σκουπιδιών ένα τσαλακωμένο χαρτί, που όση ώρα σκεφτόταν, το ταλαιπωρούσε στα χέρια του.
Το χάρτινο μπαλάκι μπήκε στο καλάθι και τότε ο Νέισμιθ, σαν να χτυπήθηκε από ηλεκτρικό ρεύμα. Πετάχτηκε όρθιος. Χτύπησε τα χέρια του και φώναξε σαν νέος Αρχιμήδης: "Εύρηκα". Η ενστικτώδης κίνηση που έκανε, του έδωσε την ιδέα πάνω στην οποία θα στήριζε το παιχνίδι.
Ο Νέισμιθ είχε σπουδάσει θρησκευτικά, αλλά τον κέρδισε ο αθλητισμός γιατί, όπως έλεγε κι ο ίδιος, "πιο εύκολα μπορώ να επηρεάσω τους νεαρούς να γίνουν Χριστιανοί μέσω του αθλητισμού, παρά με το κήρυγμα".Ο επικεφαλής του αθλητικού τμήματος στο Σπρίνγκφιλντ είχε προετοιμάσει τον Νέισμιθ. Του επίστησε την προσοχή ότι οι μαθητές του ήταν "επαναστάτες", ότι οι παλιές ασκήσεις γυμναστικής τους άφηναν παντελώς αδιάφορους κι ότι έπρεπε να βρεθεί ένα νέο παιχνίδι που να τους αποσπάσει το ενδιαφέρον.
Ο οραματιστής Νέισμιθ σκεφτόταν: 

·    "θα είναι παιχνίδι με μπάλα, αλλά όχι ποδόσφαιρο που είναι επικίνδυνο.
  ·        Οι παίκτες δεν θα μπορούν να τρέχουν με την μπάλα,       άρα δεν θα γίνονται τάκλιν, άρα δεν θα υπάρχουν     τραυματισμοί".

Το επόμενο πρόβλημα ήταν και το πιο βασικό.

Πώς το παιχνίδι θα γινόταν ανταγωνιστικό; 

πώς θα σκόραραν οι παίκτες;

    Σκέφτηκε να βάλει ένα κουτί στο πάτωμα και να έριχναν εκεί οι παίκτες την μπάλα, αλλά αυτό ήταν ανέφικτο, καθώς οι αμυντικοί θα στέκονταν μπροστά και το παιχνίδι θα γινόταν τραχύ.

     Έτσι αποφάσισε...

Frank Ribery : Από την αφάνεια ..στο προσκήνιο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ                     

 Βαλάντης Ανδριακόπουλος Β1

         ''Οι ουλές μου, μου έδιναν δύναμη και έφτιαξαν τον χαρακτήρα μου ...."           

          Frank Ribery 

 Αποτελεί βασικό γρανάζι της Μπάγερν Μονάχου εδώ και μια δεκαετία και έχει κατακτήσει τρόπαια τόσο σε εγχώριο όσο και σε ευρωπαικό επίπεδο.Παρ'όλα αυτά η ο δρόμος του 34χρονου πλέον Frank Ribery από την αφάνεια στο προσκήνιο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.
Γεννημένος στις 7 Απριλίου του 1983   στη Βουλώνη της Γαλλίας εγκαταλείφθηκε ,σε βρεφική ακόμα ηλικία, από τους γονείς του έξω από την πόρτα ενός μοναστηρίου αλλά σύντομα υιοθετήθηκε από μια οικογένεια όπου ο πατέρας δούλευε για το μεροκάματο σε μια οικοδομή ενώ η μητέρα του στα ξένα σπίτια ως οικονόμος.
Παρ'όλα αυτά σε ηλικία 2 ετών ήταν ένας από τους εμπλεκόμενους σε ένα τροχαίο ατύχημα όπου το αμάξι στο οποίο βρισκόταν συγκρούστηκε με ένα φορτηγό , αφήνοντας τον με πολλαπλά τραύματα στο πρόσωπο 
.Τα τραύματα αυτά ήταν τόσο σοβαρά που οι ιατροί του έκαναν 100 ράμματα με δυο μάλιστα να καλύπτουν όλη την δεξιά πλευρά του προσώπου του , που δικαιολογούν το παρατσούκλι του ο ''Σημαδεμένος''. 
''Είχα την ατυχία να μην ήμουν δεμένος με την ζώνη με αποτέλεσμα από την δύναμη της σύγκρουσης να βρεθώ στον ανεμοθώρακα''. 
Και όπως ήταν αναμενόμενο δέχτηκε αυστηρή κριτική και σχολιασμό από τους ντόπιους σύμφωνα με τον ίδιο : 
'' Η αλήθεια είναι ότι πέρασα δύσκολα χρόνια και εγώ και η οικογένεια μου.Οι άνθρωποι συνήθιζαν να λένε : Κοίτα τι έχει στο προσωπό του ,Κοίτα αυτή την ουλή ,Κοίτα το κεφάλι του. Όλα αυτά μου έδωσαν δύναμη και την δυνατότητα να φτιάξω τον χαρακτήρα μου, γιατί όταν είσαι παιδί δεν είναι εύκολο. Μερικά χρόνια πριν είχα την δυνατότητα να απαλαχθώ από αυτές τις ουλές αλλά δεν το έκανα.
Ο θεός με έκανε διαφορετικό, οι ουλές είναι μέρος του εαυτού μου και οι άνθρωποι πρέπει να με βλέπουν έτσι όπως είμαι.''

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΝΑ HOBBY;

Παναγιώτης Τριανταφυλλόπουλος   Β3

"Ό,τι και να διαλέξεις θα είναι σίγουρα καλύτερο από το να ξοδεύεις τις ανεκτίμητες ώρες σου μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή"....

  Μία από τις ερωτήσεις που κάνουμε συνήθως σε ένα άτομο όταν το γνωρίζουμε είναι, αν έχει κάποιο hobby. Αρκετά είναι, όμως, τα άτομα που θα απαντήσουν όχι. 

Η δική μου ερώτηση λοιπόν είναι, αν αυτά τα άτομα γνωρίζουν τα οφέλη που θα είχαν, αν άρχιζαν κάποιο hobby.

Ένα hobby δεν είναι μόνο ένας τρόπος για να μας περάσει η ώρα, όπως πολλοί άνθρωποι λανθασμένα πιστεύουν.
Είναι απαραίτητο εργαλείο για τη καλή μας ψυχική υγεία, αφού βοηθά στην αντιμετώπιση του στρες και της κατάθλιψης.
 Η ενασχόληση με ένα hobby ή ένα project είναι ένας τρόπος για να διατηρήσουμε το μυαλό μας σε εγρήγορση, να δημιουργήσουμε, αλλά και να νιώσουμε πως βοηθάμε σε κάτι. Για παράδειγμα όταν κάποιος συμμετέχει σε μια εθελοντική δράση, μπορεί μεν κατά τη διάρκεια να κουραστεί ψυχικά και σωματικά, όμως όταν δει το αποτέλεσμα θα νιώσει πως όντως άξιζε τον κόπο.
Ακόμα, ένα hobby μπορεί να βοηθήσει στη διοργάνωση του χρόνου μας.
Σύμφωνα με τον νόμο του Πάρκινσον "μια εργασία επεκτείνεται σε διάρκεια τόσο όσο που να γεμίσει το χρόνο που είναι διαθέσιμος για την ολοκλήρωσή της". Με απλά λόγια, μπορεί κάποιος να έχει μία μόνο εργασία, η οποία να χρειάζεται 10 λεπτά για να ολοκληρωθεί, αλλά εν τέλει να ξοδέψει ένα ολόκληρο απόγευμα σε αυτή. Εάν όμως έχουμε γεμίσει το υπόλοιπο απόγευμά μας με δραστηριότητες, τότε αναγκαστικά θα μείνει λιγότερος χρόνος για την εργασία αυτή. Η μείωση του διαθέσιμου χρόνου ασκεί μια θετική πίεση που σε αναγκάζει να τελειώσεις την εργασία σου πιο γρήγορα, ενώ ταυτόχρονα σου επιτρέπει να ασχοληθείς και με τις δραστηριότητες που θέλεις.
Μία ενασχόληση μπορεί επίσης να μας προσφέρει μια διαφορετική οπτική γωνία για τον κόσμο γύρω μας. Για παράδειγμα, κάποιος που ασχολείται με τη φωτογραφία παρατηρεί μικρές λεπτομέρειες σε άλλα άτομα ή σε ένα τοπίο τις οποίες ένας κανονικός άνθρωπος θα αγνοούσε. Με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος γύρω μας γίνεται ξαφνικά πιο ενδιαφέρον.
Εκτός από τον υπόλοιπο κόσμο, το ίδιο το άτομο γίνεται πιο ενδιαφέρον καθώς σε μια συζήτηση μπορεί πάντα να μιλήσεις για τα hobby με τα οποία ασχολείται. Έτσι είναι πιο εύκολο για αυτό να δημιουργήσει φιλίες. Εξάλλου, όλοι μας θέλουμε να κάνουμε παρέα με cool, δραστήρια άτομα.
Επιπλέον μέσω ενός hobby μπορούμε να ανακαλύψουε ένα κρυφό ταλέντο. Ποιος ξέρει; Μπορεί κάποια μέρα το ταλέντο αυτό να γίνει ένα εισόδημα. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα πετυχημένων ανθρώπων που ανακάλυψαν τυχαία πως είναι καλοί σε κάτι και το μετέτρεψαν σε καριέρα.

Ένα hobby δεν πρέπει απαραίτητα να είναι κάτι το οποίο θα κοστίσει πολύ. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορεί κάποιος να κάνει με χαμηλό budget. 

Διάλεξε κάτι που σου αρέσει και κάνε το. 

Ό,τι και να διαλέξεις θα είναι σίγουρα καλύτερο από το να ξοδεύεις τις ανεκτίμητες ώρες σου μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή.